Ù…ØÙ…ود نظری
مور : Ú©Ù‡ دي وطن وپلوره ØØ±Ø§Ù…ÙŠ Ø¯Ø±Ø¨Ø§Ù†Ø¯Û Ø²Ù…Ø§ Ø´ÛŒØ¯Û Ø¯ÙŠ
زوی: ان په پور ÙŠÛ Ù¾Ù„ÙˆØ±Ù… ما کله څښلي ستا Ø´ÛŒØ¯Û Ø¯ÙŠ
په ما دي خوړلي توري چای یا Ø¯ØªÙˆØ±Û Ú«Ø§Ù…ÛŒÚšÛ Ø§ÙˆØ¨Ù„Ù†Û Ø´ÛŒØ¯Û Ø¯ÙŠ
کله پوډري کله هم Ø¯Ø®Ø±Û Ú©Ù„Ù‡ هم د برګي غوا او ÙˆØ²Û Ø¯ÙŠ
ما مه ملامته وه موري زه دي زیږولی یم تی دي نه دی راکړی
د هر چا عقل دهغه کیږي Ú†Û ÙŠÛ Ø¯Ù‡ØºÛ Ø±ÙˆØ¯Ù„ÙŠ Ø´ÛŒØ¯Û Ø¯ÙŠ
ما کابل Ú©Û Ù¾ÙˆÙ„ÛŒØ³ ته ویل زما سمارت مبایل غلا سوی
یو بل هلته د خپل Ú©ÙˆÚ– اوښ د ورکیدو Ù†Ø§Ø±Û ÙˆÙ‡Ù„Û
دهر چا ÙˆÚ†ÙŠ ÚšÙˆÙ†Ú‰Û ÚšÙˆØ±ÛŒØ¯Û Ú†Û Ù¾Ù‡ لاره روان وه
هر یوه د ناروا غلا او بډواخیستو Ú†ØºÛ Ù†Ø§Ø±Û ÙˆÙ‡Ù„Û
وايي پخوا ټولو خلکو ÛŒÙˆØ§Ø²Û Ù…Ù„ÙŠ سوچ کاوه
اوس هر کام ÛŒÙˆØ§Ø²Û Ø¯ خپلو موشه خرو Ù†Ø§Ø±Û ÙˆÙ‡Ù„Û
یوه رمه د ØÛŒÙˆØ§Ù†Ø§ØªÙˆ مي ولیده تله د ارګ پخوا
مشر ÛŒÛ Ø®Ø± Ùˆ ټولو دزنده باد خرو Ù†Ø§Ø±Û ÙˆÙ‡Ù„Û
طوطي ته مي ویل ستا څه ګټه د خره له نارو
Ú†Û ØªØ§ هم په ډیر ربړ د جرو خرو Ù†Ø§Ø±Û ÙˆÙ‡Ù„Û
ول اوس کوڼکراسي ده لوړ ږغ والاته هر څه رسي
ان روشنÙکر انو هم د زنده باد خرو Ù†Ø§Ø±Û ÙˆÙ‡Ù„Û