مرسته     |     دپاڼي نقشه     |     ننوتل
دخپریدو نیټه : 2012-05-12   مخپرونکئ : 039 - دبېنوا اداره - کابل

د صوفي عبدالرحمان بابا ژوند او اند

کاظم بیمار

                 
عبدالرحمان بابا د مهمندو د بهادر په کلي کي په ١٠٤٢ هجري کال کي زيږيدلى دى، پلا ريي عبدالستار خان نوميده. خپل د هغه وخت ديني تعليمات پخپل ولس کي سرته رسولي دي. رحمان بابا په کال ١١١٨ هجري کي وفات او د پيښور په ښار کي خاورو ته سپارل شويدى.
صوفي عبدالرحمان Ù„Ú©Ù‡ د نړۍ د نورو لويو شخصيتونو او شاعرانو په څير په نړۍ وال ډګر Ú©ÙŠ خاص ځاي لري په تقوا او زهد Ú©ÙŠ Ù„Ú©Ù‡ د حکيم سناي غزنوي  او حافظ شيرازي او  سعدي  غوندي مقام لري. ده  پخپلو اشعارو Ú©ÙŠ د زهدو تقوي او بشري ÚšÙŠÚ«Ú¼Ùˆ په هکله بشر ته لار ښوونه Ú©Ú“ÙŠ او دايي بيان کړيدي Ú†Ù‡ د شر څخه د نجات لاره کومه ده او د فساد اود خلکو د ازارولو سزا Ú…Ù‡ ده. د بابا اشعار پند دې نصيحت دې او د خلاصون لاره ده.
بابا د جهان دخالق  د خلقت په هکله په خپله صوفيانه کلام Ú©ÙŠ داسي وايي;


په نامه د هغه خداي مي دا بيان دى
                                       Ú†Ù‡ يو نوم يي په نومونو Ú©ÙŠ سبحان دى
هم بادشاه دې د جمله وو بادشا هانو
                                       هم د هر يوه سلطان په سر سلطان  دى
هغه کار چه و هر چا وته مشکل وي
                                        هغه کار واړه  Ùˆ ده  وته  اسا Ù†    دى
څوک شي رزق و هر مخلوق ته رسولې
                                         دې د هر يوه مخلوق روزي رسان دى
هره  ونه  په  قيام  ورته  ولاړ Ù‡
                                         هر ګياه  يي په تسبيح سره  ز با Ù† دى
نه يي زيان نه يي زوال نه يي نقصان شته
                                        دې بي زيانه بي زواله بي نقصان  دى
له   هزارو  صفتو نو  باور          ÙˆÚ©Ú“ Ù‡
                                      Ú†Ù‡ يي Ú©Ú“ÙŠ  نيم صفت عبد الرحمان دى

رحمان بابا عاشق و، د هغه عشق مجازي نه وو دې د خداي د نور په عشق کي سر ګردان و لکه چه وايي:

 Ù‡Ø± زيارت لره Ú†Ù‡ ځم مراد مي ته يي
                                         زه زاير د بتخاني او حرم نه يم
په بل ځاي کي وايي:

چه په يار پسي تر ځان تر جهان تير شي
                                         په رحمان زمونږه هسي اعتقاد دى
چه دا نور شاعران کاند ي هسي نه کا
                                        رحمان Ú©Ú“ÙŠ نوي نوي اجتها د دى

رحمان بابا د خداي نور ته د رسيدو په خاطر په دينا Ú©ÙŠ  د ÚšÙˆ کارو نو په انجام  توصيه کوي او هغه Ú…ÙˆÚ© Ú†Ù‡ مردم ازاري کوي هغوي ته د ÚšÙˆ اعمالو نصيحت کوي:

کميني يو نادر کار دى                              Ú†Ù‡ کما Ù„ ځني اظها ر دى
Ú†Ù‡ اظهار يي کميني Ú©Ú“Ù‡                            په دانه Ú©ÙŠ پټ خروار دى
فقيران د ځان اظهارکا                               شا Ù‡ د خلکو تاوان دار دى
د ټولينيزو اصلاحا تو په باره  داسي اظها ر عقيده کوي او وايي Ú†Ù‡ Ú©Ù‡ هر Ú…ÙˆÚ© ځان اصلاح Ú©Ú“ÙŠ د وعظ او نصيحت ضرورت به نه وي:

ته خطبه په منبر څه لولي خطيبه
                                     قدم کيږده په ځا Ù† باندي منبر دا دى
د کعبي سفر اسان دې مرد هاله يي
                                     Ú†Ù‡ له ځانه سفر ÙˆÚ©Ú“ÙŠ سفر دا دى
دا هنر نه دي چه خاوري څوک سره زرکا
                                    Ú†Ù‡ زر خاوري کا رحمانه هنر دا دى

رحمان بابا د کار او زحمت قدرداني کوي او داسي وايي:

لږ راحت په ډير زحمت باندي مونده شي
                                            ددي دهر خس حرام شه Ú©Ù‡ وړيا دى
چه مولا ورسره مل نه وي رحمانه
                                           Ú©Ù‡ لښکري ور سره وي ÙŠÚ© تنها دى

په بل ځاي Ú©ÙŠ دزيار او زحمت په هکله  وايي:

عا شقي د خپل نغري په غا ړه نه شي
                                         Ú…Ùˆ د يار پسي وانه خلي ځلي ځولي

رحمان بابا د فساد کارانو او مفسيدونو په باره کي داسي وايي:

ورک شه ورک شه بد کرداره بد سړې
                                         Ú©Ù‡ دي ورور وي Ú©Ù‡ عزيز وي Ú©Ù‡ پره دى
تر هغه لا بيګا نه  نيکو کار ÚšÙ‡  دى
                                        Ú†Ù‡ بد کار شي  د چا  زوي  د  چا  لمسى
حرام  خور د مخنثو په حساب د ې
                                       Ú©Ù‡  په  توره  يا   په  تيغ  وي    ميړنى
ميړنې  ويلي  بويه  Ùˆ  هغه   ته
                                    Ú†Ù‡  بي  وجهي  ازار نه کا ندي  يو  شى

رحمان بابا د ظالم او ظلم او استبداد په هکله داسي وايي:

د هغي بنا چه نوم محنت اباد وي
                                    ترو خاطر به په Ú©ÙŠ Ú…Ù†Ú«Ù‡ د چا ښادوي
په خواړه او په څښه کله وينه نيسي
                                    هر مرغه Ú†Ù‡ په قفس Ú©ÙŠ د صياد  وي
پاي بستو لره هر چيري زندان وي
                                    هغه هر چيري ازاد وي  Ú†Ù‡ ازاد وي
ډير ياران ورڅخه بيل شو هيڅ ګرم نه دې
                                   Ú©Ù‡ رحمان له جدايي نه په  فر يا د وي

 

عبدالرحمان بابا د مستبدو، ظالمو او دکتارانو د ظلم د لاسه هم شکايت کوي او وايي:

په سبب د ظالمانو حاکمانو
                               کور او ګور او پيښور دري واړه يو دي
په دکان د نا بينا و جوهريانو
                              خر مهره لا Ù„ Ùˆ Ú«Ùˆ هر دري واړه يو دي
چه دي نه په کي يو يار او نه اشنا وي
                              هغه  ښارو  بحرو  بر دري واړه يو د ÙŠ
غزا وشوه که ځان ستايي و رحمان ته
                              بي هنر او ګاو او خر دري واړه  يو دي

صو في رحمان بابا بيا د بدو خلکو او رشوتخورو د فساد په هکله وايي:

دنيا بده د هغو ده                               Ú†Ù‡ يي کسب وي  ريا
يا يي کسب د ريا وي                          يا يي وګټي په غلا
يا يي ټوله Ú©Ú“ÙŠ په ظلم                        يا د خمرو په سودا
يا نا حق خونونه کا ندي                       يا ما لونه خوري دچا
حق باطل کا باطل حق کا                     په سبب د رو  رويا
د يوي Ú«ÙŠÚ‰ÙŠ له پاره                            هزار خوني کا بيد يا
هميشه يي له ستمه                             خلقه وي په غو غا
ګوش Ùˆ هوش يي هر ګز نه وي             د مظلومو په ژړا
د فر عون په څير ناست وي                  بي پروا او کبريا
بت خاني وته يي مخ وي                      Ùˆ مسجد Ùˆ ته يي شا
Ùˆ رحمان ته يي پيښه مه Ú©Ú“ÙŠ                خدايه هسي رنګ بلا

رحمان بابا دهرچا د کار او عمل او  د پوهي په باره Ú©ÙŠ وايي Ú†Ù‡ هر Ú…ÙˆÚ© بايد پخپل ځان او خپله پوهه متکي وي او د پلار، مور نيا  په افتخاراتو د تل لپاره اتکا ونه لري نو وايي:
هغه ناوي Ú†Ù‡ پخپله  ښايسته نه وي
                                   Ú…ÙˆÚ© به يي Ú…Ù‡ کاندي ښايست د مور انا
په عمل د نيکو بدو فهم وکړه
                                  Ú†Ù‡ په دې Ú©ÙŠ دي بهبود دې Ú©Ù‡  په    دا
سر دننه په ګريوان کړه سترګي روڼي
                                  ډير په  پورته  پورته  مه  ځه  سر هو ا

رحمان بابا  د علم او عالم د اهميت په  برخه Ú©ÙŠ وايي:

عالمان دي روښنا يي ددي دنيا
                                    عالمان دي د تمام جهان پيشوا
په مجلس د علمانو به سره  زر شي
                                   Ú©Ù‡ Ú…ÙˆÚ© کاڼې وي Ú©Ù‡ لوټه د سا را
زه رحمان حلقه بګوش د هر عالم يم
                                    Ú©Ù‡ عا لي دې Ú©Ù‡ اوسط دي Ú©Ù‡ ادني


صوفي عبدالرحمان بابا  د ننګ او غيرت سخت طرفدار دى او په دې مورد Ú©ÙŠ  داسي وايي:

زغره واغونده ملا وتړه په ننګ
                                     پس له دغه معرکه کوه د جنګ
Ùˆ بي ننګ  وته د ننګ خبري مه Ú©Ú“Ù‡
                                      يا ځا Ù† ÙˆÚ«Ú¼Ù‡  پخپلو وينو رنګ
ننګيالې چه يوځل مخ په هغه لور کا
                                      نور هيڅ نه ويني کوهې وي Ú©Ù‡ Ú«Ú“Ù†Ú«
هغه ښهرو جوهري لره زندان  وي
                                       Ú†Ù‡ يکسان وي په Ú©ÙŠ لال او مردار سنګ

رحمان بابا تل د خپل چاپيريال په فکر Ú©ÙŠ Ùˆ او خپله ژبه پښتو يي هم هيڅکله له نظره نده  ليري Ú©Ú“ÙŠ نو دې پخپله پښتونولۍ ځان امير بولي  Ù„Ú©Ù‡ Ú†Ù‡ وايي:

Ú©Ù‡ مي Ú…ÙˆÚ© په فقيرۍ  شميري فقير يم
                                             Ú©Ù‡ مي Ú…ÙˆÚ© په اميرۍ شميري اميريم
هم پند اخلم هم پند وايمه هر چا ته
                                           زه  د  ځينو يم  مريد  د  ځينو   پير  يم
خوشالان او دولتان مي غلامان دي
                                           زه  رحمان  په  پښتو  ژبه  عالم ګير يم 

رحمان بابا کله کله د خپلو همسا يه ګانو او ګاونډيو په هکله په خپلو اشعارو کي د زړه خواله کړيده او خپل موقف يي ښکاره کړيدي لکه چه وايي :

لږ تفاوت نه دې د رندۍ د زاهدۍ
                                       چيرته ځلمي نجونه چيرته کونډي يتيمان
نه شي د ملنګو د خانا نو سره کلي
                                       چيرته عزيز خان چيرته ملنګ عبدالرحمان

رحمان بابا Ù„Ú©Ù‡ Ú†Ù‡ د صوفي لقب يي اخيستې دې يو بي ازاره انسان و، او خپله دغه بي ازاري  پدي شعرکي داسي  څرګندوي:

دلته دم او قدم دواړه په حساب دي
                                       پل غلط له لاري مه ږده بي حسابه
ته دا خپل  نيک Ùˆ بد  وتله  په تله
                                       Ú†Ù‡ ثواب دې Ú…Ùˆ تيرې کا له عذابه
په ازار د چا راضي مه شه رحمانه
                                       Ú©Ù‡ خلاصې په قيامت غواړي له عذابه

رحمان بابا خپله قبيله د پښتو ژبي د يوي  بلي وتلي قبيلي د شاعر سره پرتله Ú©Ú“ÙŠ هم ده نو د هغي په بار Ú©ÙŠ داسي اظهاري نظر کوي:


يو خوشال يو کم سل خټک نور په طبيعت کي
                                                     ځار شه د رحمان سړ بني له يوه فرده

رحمان بابا دريا او ريا کارانو  څخه بد ÙˆÚ“ÙŠ او دوي ته داسي خطاب کوي او  وايي:

د ريا خرقه خداي نه کړه ور په غاړي
                                          رحمان Ú©ÙˆÚ– پټکې تړلي قلندر دې
د رحمان بابا هر فرد پند دى، نصيحت دى اود ژوند لار ښوونه ده. روح دې خو شاله وي، دې د پښتنو په زړه کي هميشه ځاي لري.

 

تازه پورته سوي ...

Answer Machine : + 1 (518) 5577770   --   USA Tel : +1 20 38 202020   --   AFG Tel : + 93 (786) 909000  --   Director Email : khalid_hadi@hotmail.com   --   Editor Email : rahila.jawad@gmail.com
Benawa.com    Copyright ©   2004-2018   All Rights Reserved     Powered by:Benawa Network     Design by: Khalid Hadi Hiadery